Thirty Seconds to Mars keert midden in hun metamorfose terug

Geschreven door op 21 maart 2018 om 16:13
Thirty Seconds to Mars, 30 Seconds to Mars - Foto Amanda Hinault - (Flickr)

Na zes jaar is het voor Thirty Seconds to Mars weer tijd: een nieuw album is op komst en natuurlijk hoort daar een nieuwe tour bij. Maar heeft de tijd gezorgd voor een andere band met een ander geluid? De Monolith Tour stopte op 20 maart ook in de Ziggo Dome. ArtiestenNieuws was erbij en doet verslag. 

Thirty Seconds to Mars in Ziggo Dome 

De zaal vult zich met een menging van verschillende leeftijden, haarkleuren en kledingstijlen die komen kijken naar een band die bekend staat om de spectaculaire shows. Ook vanavond is er gezorgd voor het visuele aspect. Een zwarte kubus markeert het middelpunt van de zaal. Onheilspellende muziek klinkt en houdt gedurende enkele minuten aan. Het publiek wacht in spanning af en er klinkt gejuich wanneer er licht in de kubus begint te knipperen.

Incompleet

Dan is het zover: de wanden van de kubus gaan de lucht in en in het licht verschijnt een schim. Een man met baard, zonnebril, grote rode handschoenen en een felgekleurde kruising tussen een poncho en een kleed, neemt een groot applaus in ontvangst: Jared Leto. Achter hem staat een drumstel waar zijn broer en drummer van de band, Shannon Leto, klaar is voor actie. Gitarist Tomo Mili?evi? kan er vanavond, net als de rest van de Europese tour, niet bij zijn door persoonlijke omstandigheden. Een lege plek die helaas opvalt gedurende de avond.

‘Jump the fuck up’

De entree is gemaakt en het publiek heeft er hoe dan ook zin in. De avond begint met Up in the air, een nummer van voorgaand album Love, Lust, Faith and Dreams. Het publiek lijkt gelijk al warm: handen worden de lucht in gegooid en vlaggen met logo’s van de band zwaaien over de menigte. Jared is inmiddels 46 maar hij springt nog als een jonge god (als je op zijn uiterlijk let is de vergelijking onvermijdbaar) over het podium. De nodige ‘ooh-oohs’ worden in de strijd gegooid om het publiek op te zwepen. Leuzen als “Jump the fuck up!” en “Are you having a good time?!” zijn vanavond niet zeldzaam en werken daardoor op een gegeven moment lichtelijk op de zenuwen. “Why the hell are you all still sitting down?!” roept Jared naar het publiek dat voor een stoel heeft gekozen. Massaal rijzen ze op uit hun stoelen.

Elektronische popmuziek

Een meezingfestijn met een afwisseling van oude en nieuwe nummers. Klassiekers als Kings and Queens, This is War en Night of the Hunter passeren de revue, naar tevredenheid van het publiek. De kwaliteit blijft echter achter, mede door het slechte geluid in de zaal. Jared’s stem is niet altijd goed te horen en wordt vaak overschaduwd door de drum- en gitaargeluiden. Mede door Tomo’s afwezigheid valt op dat de band graag draait op een achtergrondbandje en zich steeds meer beweegt naar een muziekstijl die gaat lijken op elektronische popmuziek.

Minutes of Fame

Het nummer Walk on Water is, sinds het de wereld in gegooid is, een groot succes gebleken. Het lied is populair bij een breed publiek en heeft gezorgd voor een nieuwe schare aan fans. Als verrassing is Eloi Youssef van Kensington uitgenodigd voor een gastoptreden tijdens dit nummer. Met enthousiasme wordt de zanger van op dit moment ‘Neerlands grootste rockband’ ontvangen. Ook andere Nederlanders betreden het podium. 3FM organiseerde een wedstrijd waarin ze opzoek gingen naar ‘guitarheroes’ die een rol kregen tijdens de live uitvoering van Conquistador. Aangekondigd door 3FM-dj Frank van der Linden krijgen zij hun ‘minutes of fame’. De avond wordt afgesloten met een samenkomst van fans op het podium, die onder een regen van confetti meedoen op Closer to the Edge.

Niet geheel vlekkeloos

Of de band zelf zijn ‘minutes of fame’ van vanavond optimaal benut heeft, is maar de vraag. Een charmante, energieke frontman steekt af tegen de weinig verrassende muzikale kwaliteit en afwisseling van vanavond. Nu wachten op het nieuwe album. Pas dan weten we hoe groot de metamorfose uiteindelijk echt is.

Foutje gezien? Mail de redactie.​

The following two tabs change content below.
Mijn naam is Sabien Froger en ik ben 20 jaar oud. Ik ben eerstejaars student Journalistiek in Tilburg, gek op schrijven en alles wat met muziek te maken heeft.
Deel artikel:

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.