Album Review: Satyricon terug met ijzersterk ‘Deep Calleth Upon Deep’

Geschreven door op 25 september 2017 om 16:00
Satyricon - Foto Marius Viken (persbericht Petting Zoo Propaganda)

Satyricon is terug met een nieuw album: ‘Deep Calleth Upon Deep’. De nieuwe plaat van de Noorse metal-grootheden verscheen op 22 september.

Satyricon – ‘Deep Calleth Upon Deep’

Satyricon komt keihard terug met haar nieuwe plaat ‘Deep Calleth Upon Deep’. De band, bestaande uit alleskunner Satyr en drummer Frost, werd in de jaren negentig gezien als het toonbeeld van de Noorse blackmetal. Toch besloot de band in de jaren 2000 haar grenzen te verleggen, wat met wisselende reacties ontvangen werd.

Ook het in 2013 verschenen album ‘Satyricon’ zorgde voor verdeeldheid onder de fanbase van de Noorse metalheads, ondanks veelal positieve reviews. Over het nieuwe album kunnen we echter kort zijn: ‘Deep Calleth Upon Deep’ is een ijzersterke plaat!

Verrassende elementen

Frontman Satyr liet voorafgaand aan de release weten dat hij het album benaderde als het begin van iets nieuws, óf zijn laatste plaat: “Als dit mijn laatste werk is, moet het iets speciaals zijn. Maar als er meer platen volgen, moet ik ervoor zorgen dat deze zó anders is dan de vorigen, dat het als een nieuw begin voelt.”

Op ‘Deep Calleth Upon Deep’ haalt de band dan ook opnieuw een aantal verrassende elementen uit de kast. Invloeden van klassieke muziek zijn prominent aanwezig. Zo maakt het negende studioalbum van de Noren gebruik van strijk- en blaasinstrumenten en operazang. Een mellotron zorgt hier en daar voor nóg een extra dimensie.

Melodisch gitaarwerk en dreunende drums

Het album opent met het hardrockende nummer ‘Midnight Serpent’, maar onze aandacht piekt bij het luisteren naar tweede track ‘Blood Cracks Open the Ground’. Een melodisch gitaarriff en dreunende dubbele basdrums maken het tweede nummer van de plaat tot een uitermate ‘headbang-baar’ geheel.

Kippenvel

Het melodische gitaarwerk wordt doorgezet in het duistere en langzamere ‘To Your Brethren in the Dark’, dat met de toevoeging van blaasinstrumenten naar een episch niveau wordt getild. Kippenvel!

Titeltrack ‘Deep Calleth Upon Deep’ volgt. Het nummer opent met uitermate lekker hi-hat werk van drummer Frost en een catchy riff. Door de toevoeging van verrassende opera-zang in de achtergrond krijgt het nummer een bijna gotisch karakter. Dit klinkt door in de track ‘The Ghost of Rome’, waar ook de elektronische klanken van de mellotron prominent aanwezig zijn.

Throwback naar blackmetal-hoogtijdagen

‘Dissonant’ wordt gekenmerkt door bizar blaaswerk en thrashmetal-drums, die de luisteraar opwarmen voor wat komen gaat: de snoeiharde track ‘Black Wings and Withering Gloom’. Het nummer doet denken aan de bands vroegere blackmetal-hoogtijdagen. Frosts drumwerk is fenomenaal en de strijkinstrumenten, die na ruim vier minuten opduiken, voegen aan extra emotionele laag toe over de tremolerende gitaarpartij van Satyr.

Track ‘Burial Rite’ krijgt de taak om het album af te sluiten. Satyricon verrast haar luisteraars nog een laatste maal met dit nummer, dat halverwege een epische twist kent met Hans Zimmer-achtig blaas- en strijkwerk.

‘Deep Calleth Upon Deep’ is een schot in de roos

‘Deep Calleth Upon Deep’ is een schot in de roos. Met een plaat vol hoogtepunten als ‘Blood Cracks Open the Ground’, ‘To Your Brethren in the Dark’, titeltrack ‘Deep Calleth Upon Deep’ en ‘Black Wings and Withering Gloom’ komt Satyricon keihard terug en brengt het een uitstekend album uit.

​

Foutje gezien? Mail de redactie.​

The following two tabs change content below.
Deel artikel:

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.