De Trix in Antwerpen stond twee weken geleden vol met fans van Silent Screams, The Word Alive en Asking Alexandria. Voor Asking Alexandria was het het eerste Europese concert, waarbij Danny Worsnop weer te zien was op het podium als frontman. Wij waren erbij en laten je graag nog een keertje genieten van deze onvergetelijke avond!
Silent Screams
Om 19.00 uur gaan de deuren open. De zaal met een capaciteit van ruim 1100 man stroomt langzaam vol. Muntjes en de nodige drankjes worden vooraf gehaald, want de bar bevindt zich buiten de zaal. Als om 20.00 uur de Britse band Silent Screams het podium betreedt is de zaal nog niet volledig vol. De rokers die nog buiten staan kunnen alsnog meegenieten van de muziek, want het is vrij duidelijk te horen. De metalcore band speelt zes nummers, waarvan twee afkomstig van het laatst uitgebrachte album Hope For Now uit 2014.
Setlist Silent Screams:
- Everything Overcome
- Desperation
- Eighty Six
- ‘Til There’s Nothing Left
- The Way we Were
- LOVE//LESS
The Word Alive
Even tijd om het toilet te bezoeken, te roken en nog een drankje te halen en dan is het tijd voor The Word Alive. De Amerikaanse band is de afgelopen tijd flink gegroeid en er zijn fans speciaal naar Antwerpen gekomen om de mannen live te kunnen zien spelen. De zaal is dan ook ineens een stuk voller en hier en daar zie je een The Word Alive shirtje voorbij komen. De band begint de set met het nummer Dragon Spell. Het publiek doet vanaf begin af aan goed mee. Wanneer frontman Telle Smith zegt springen, wordt er gesprongen en wanneer hij zegt schreeuwen, wordt er geschreeuwd. Voor de fans die meer houden van de hardere nummers van de oudere albums, Deceiver en Life Cycles, komt ook genoeg voorbij. Alleen van het derde album Real zijn vanavond geen nummers gespeeld.
Meerdere eerste keren voor The Word Alive
Niet alleen is dit de eerste show voor nieuwe drummer Matt Horn, maar ook wordt er deze avond een nummer gespeeld dat nog niet officieel is uitgebracht! Het gaat om het nummer Misery en aan het publiek te merken valt de song zeker in de smaak! Het is een heel catchy nummer, dat al snel door iedereen meegezongen wordt. Verder kan er natuurlijk niet opgetreden worden zonder het nieuwe nummer Overdose! Ook een erg catchy nummer, dat het publiek volop meezingt! De nieuwe songs vallen vanavond erg in de smaak, net zo goed als het oude repertoire van de mannen.
De band eindigt het optreden met de vraag of de fans klaar zijn voor Asking Alexandria, waarna er in de zaal een oorverdovend gegil volgt. Dan is het toch echt tijd voor het laatste nummer en dat is Trapped van het laatst album Dark Matter. Een mooie afsluiter voor het optreden van The Word Alive, waar wederom iedereen los gaat. Armen gaan in de lucht, er wordt meegezongen en gegild, want het is toch wel jammer dat het optreden aan zijn einde komt. Wel vertelt Telle dat je de band misschien nog wel tegenkomt bij de Merch. Misschien binnenkort een headline show in Nederland of België jongens? De band is op 13 april nog te zien in het voorprogramma van Attila in Haarlem.
Setlist The Word Alive:
- Dragon Spell
- 2012
- The Hounds of Anubis
- Misery
- Entirety
- Life Cycles
- Made This Way
- Overdose
- Trapped
Asking Alexandria
Het concert is niet uitverkocht, maar opnieuw is de zaal weer iets voller gestroomd. De fans die vooraan stonden bij The Word Alive zijn blijven staan voor een goed plekje bij Asking Alexandria. Iedereen is erg benieuwd hoe frontman Danny Worsnop het gaat doen. Dit is namelijk de eerste Europese show na zijn terugkeer. Iedere keer dat er een liedje in de zaal eindigt hoopt het publiek dat het concert begint, maar dan wordt er toch nog een nieuw nummer ingezet. Iets later dan gepland gaan dan toch de lichten uit en gaat James achter zijn drumstel zitten. Daarna komt Sam tevoorschijn, gevolgd door Cameron. Als een na laatste komt Ben het podium op, gevolgd door Danny die op komt rennen. Met zijn rode leren jasje ziet het er toch iets overtuigender uit dan strak in het pak. We zijn los!
De mannen beginnen de set met Welcome. Meteen hierna volgt Dear Insanity, beide van het album Reckless & Relentless. Het publiek springt en zingt meteen mee. Wat ook al snel te horen is, is dat Danny helemaal terug is! Zijn stem is beter dan ooit en hij heeft veel meer energie op het podium. Zijn pauze in Asking Alexandria heeft hem goed gedaan. Ook zijn screams zijn terug en hij is niet bang om deze te laten horen. Cameron en Sam lopen het podium af en Ben loopt naar de andere kant van het podium om de leegte te vullen. Na het nummer Someone Somewhere krijgt het publiek van Ben te horen: “So uh, I don’t know how many of you noticed, but we came on stage with wrong tuned guitars” dat verklaart het verdwijnen van Cameron en Sam. “That was interesting. It was all fun for a minute, until everything went to shit,” volgde Danny.
Danny is back
En dat is te horen. Niet alleen aan de hele performance van Danny is het te merken. Door het publiek wordt luidkeels Danny geroepen, ook kunnen de on-stage grappen tussen Ben en Danny natuurlijk niet missen. Zo maken ze opmerkingen over elkaars gewicht. Danny is tijdens zijn afwezigheid aardig wat kilo’s verloren en Ben is deze juist aangekomen. Na nog een aantal typische grappen tussen de twee vrienden gaat de set verder met Run Free van het album From Death To Destiny. Er ontstaan de nodige moshpits, waarbij fans struikelen over de eerste treden van het trapje halverwege de zaal. Andere fans helpen ze weer omhoog en zo gaan ze nog wel even verder. “Open your heart open your mind to a new world. Spread out your wings and learn to fly to a new world,” wordt door het publiek luidkeels meegezongen.
Am I insane, Am I insane, Am I insane?
Uhm, weten jullie daar het antwoord zelf nog niet op? Niet alleen tijdens het nummer The Death of me, maar vrijwel het hele optreden is wel te merken dat zowel de band als het pubiek “insane” is and we love it! “But I’m back and I’m better than ever” zingt Danny al na het nummer en daar heeft hij zeker gelijk in. Het Belgische bier Stella Artois kan natuurlijk niet missen in Antwerpen he! Tussen de nummers door verschijnt Ben met een blikje Stella in zijn hand. In een interview bekende hij al dat dat misschien wel zijn favoriete bier is. “We’re drinking less, less, not sober,” zegt Ben tegen het publiek als Danny ook met een drankje naast hem verschijnt. “Yeah, what do you think we are? Not cool?” vervolgt Danny lachend.
Dan gaat het leren jasje uit en is het tijd voor The Road, waar Danny een paar hele hoge uithalen weet te halen. “I wanna go home, I wanna sleep in my own bed” wordt ook hard meegezongen door het publiek. “Sweet butthole, Cameron,” zegt Danny als hij Cameron, terwijl hij terugloopt naar zijn kant van het podium, een tik op zijn kont geeft. Danny geeft aan dat het tijd is om terug in de tijd te gaan, namelijk naar de tijd van Stand up And Scream, waarop Ben doodleuk reageert: “Can we go back in time to when I was skinny?”
Met het toevoegen van een paar leuke dans moves is het tijd voor A Prophecy, waar ook weer een moshpit ontstaat, waarbij niet iedereen blijft staan! De keuze teruggaan in de tijd wordt door het publiek goedgekeurd door het refrein uit volle borst mee te zingen, nou ja misschien wel schreeuwen! Zo erg wordt A Prophecy geapprecieerd. Na even compleet losgaan mag ook James even de microfoon gebruiken! “WOOH!” hoor je vanachter het drumstel. “This is not gonna be our last song, but I’m gonna pretend like it is,” vervolgt Danny na weer even gek te doen met Ben.
“One, Two, Three, Four!” We weten al genoeg, dit is Not The American Average! Dit nummer wordt misschien wel het best meegezongen van heel de avond! “One step too late. And I never told you, that I can’t take…” probeert Ben zijn stukje te zingen, maar Danny kan het niet laten om hier met rare geluidjes doorheen te blèren. Waarna iedereen, inclusief de band zelf in de lach schiet.
Nog heel even
Het podium is leeg en dan komt Danny terug. “OH MY..” “GOD” maakt het publiek hem af. De frontman bedankt iedereen voor het komen en stelt dan de band één voor één voor. Het publiek geeft alles om zo hard mogelijk voor hun favoriete band te gillen. En dan begint het einde in zicht te komen met The Final Episode! Dit nummer werd toch ook wel erg goed meegezongen. Het is ook zo catchy! Dan is het écht tijd voor het laatste nummer A Single Moment of Sincerity. Drumstokken, plectrums en waterflesjes worden het publiek ingegooid en dan is het podium weer leeg. Al met al een hele goede eerste show van de Europese tour!
Alle foto’s zijn eigendom van Tezz Photography.
Foutje gezien? Mail de redactie.
Laatste berichten van Tess (toon alles)
- Hit of shit: Katy Perry deelt nieuwe track met Migos - 28 april, 2017
- Ed Sheeran bezoekt terminaal zieke fan bij zijn optreden in Manchester - 26 april, 2017
- Bring Me The Horizon deelt album details - 26 april, 2017
- Selena Gomez deelt video voor soundtrack 13 Reasons Why ‘Only You’ - 25 april, 2017
- Front Line Assembly voor concert naar Nieuwe Nor - 25 april, 2017
