Afgelopen weekend, op zaterdag 29 september 2018, stond The Wedding Present na 26 jaar eindelijk weer in Het Paard in Den Haag. Artiestennieuws was erbij en deed verslag!
The Wedding Present greatest hits
Op het concertkaartje staat “Wedding Present plays Tommy and their greatest hits”, maar van het album “Tommy” kwam zaterdagavond maar één nummer voorbij. Zodoende was het zaterdag vooral een ‘greatest hits’ avond. Hoewel de band in Nederland weinig hits heeft gescoord, had de band een uiterst mooie setlist gemaakt.
Een nieuwe bezetting, een nieuw geluid.
Van de originele band is alleen Dave Gedge nog over. Vanavond bestaat de groep verder uit Danielle Wadey (gitaar), Melanie Howard (bas) en Charles Layton (drums). De bandleden hebben zich het oude werk inmiddels helemaal eigen gemaakt. Hier en daar klinkt het misschien wel netter en strakker in vergelijking met de originele opnames. Maar het publiek geniet met volle teugen, er wordt veel meegezongen en gedanst.
The Wedding Present – fotocredits: Rene Rosierse (ArtiestenNieuws)
Van “George Best” tot “Going, going …”
De avond begint goed met “Everybody Thinks He Looks Daft” van het debuutalbum “George Best”. Voor velen is dit toch het beste Wedding Present album. Later op de avond komen ook nog “My Favourite Dress” en “Why Are You Being So Reasonable Now?” voorbij. Van “Going, Going…”, van het meest recente album, wordt “Bear” gekozen. Een goede keuze die door de heerlijke gitaarsolo op het eind erg in de smaakt valt.
Aan het einde van “Boo Boo” schittert Dave in een geweldige solo die ons weer terugbrengt naar het originele geluid zoals dit 10 jaar geleden op het album “El Rey” verscheen. De snelheid gaat er pas echt lekker in bij de enige cover van de avond; “Getting Nowhere Fast”. Het origineel is van “Girls At Our Best”.
Geen toegift, of toch?
The Wedding Present staat bekend om het juist niet geven van toegiften. De setlist is echter zo opgebouwd dat de laatste twee nummers heel bewust op deze plek terecht zijn gekomen. Met twee nummers van “Bizarro” uit 1989 wordt de show afgesloten.“Kennedy” is het één na laatste nummer en voor de meerderheid van het publiek één van de favoriete tracks. Reden voor de (grotendeels) veertigers en vijftigers in het publiek om weer eens ouderwets te moshen (pogoën voor de veertigers en vijftigers). Met “Take me!” wordt de avond afgesloten. Het nummer eindigt in een bijna “Sister Ray” (Velvet Underground) -achtige gitaarexplosie waarbij Dave en The Wedding Present ons met een tevreden gevoel huiswaarts laat keren.
Foutje gezien? Mail de redactie.
Laatste berichten van René Rosierse (toon alles)
- Blauwalg festival gaat ondanks coronamaatregelen gewoon door - 18 augustus, 2021
- Video Release: Benedict – ‘Finish The Wine - 27 november, 2020
- Album Review: Twist Helix – ‘Machinery’ - 26 november, 2020
- Review: The Vice – ‘Good Morning City, Now Let Me Sleep…’ - 9 september, 2020
- The Wooden Faces brengt album ‘Flying the Wrong Way’ analoog en digitaal uit - 20 mei, 2020
