EP review: Going Places – Dead Company

Geschreven door op 26 februari 2016 om 17:59

De Dordrechtse band Dead Company brengt op vrijdag 26 februari hun EP Going Places uit. Lees hier onze recensie van de debuut EP van de relatief nog jonge band!

Dead Company

Dead Company zijn een vijfkoppige rockband uit Dordrecht, Papendrecht en Alblasserdam. De band werd opgericht in juni 2014 en heeft, bijna twee jaar verder, hun debuut EP af! De EP Going Places is opgenomen bij Victor Brandt (Death Letters, My Worst Case Scenario) en zoals de naam van de EP al doet vermoeden: de band wil de komende tijd niet stil gaan zitten!

De band bestaat momenteel uit Noah van Houwelingen (zang), Nico Schulz (drums), Sven Romijn (gitaar), Pax Brand (gitaar) en Lars de Wit (bas)

Track by track: Going Places

 

1. Motorcycle Bastard

De EP gaat van start met een simpele groovy baslijn. Daarna vallen de drums in en de gitaren maken hun entree. Het intro overtuigt helaas niet echt; de gitaarriffs zijn vrij simplistisch en maken niet echt direct indruk en de zang lijkt in het begin zelfs bijna ongeïnteresseerd.

Het is pas bij het refrein waar we horen waar Dead Company voor gaat: onvervalste stevige rock! Het nummer valt wel vaak terug op de matige gitaarriff, maar de zanglijnen worden naarmate het nummer vordert steeds beter en compenseren daarvoor.

2. Route66

We gaan door naar het nummer Route66. Een lekkere uptempo beat zet meteen de toon voor dit nummer. Er zijn hier en daar wel een paar kleine foutjes te bespeuren in het drumwerk, maar dit bevestigt wel dat we naar echte en onbewerkte opnames zitten te luisteren. Vooral in dit genre is dat erg fijn! De gitaarriff in dit nummer is erg lekker, de zang catchy en de ‘yes!’ op het einde maakt het natuurlijk helemaal af.

Tekstueel gezien botst het hier en daar wel een beetje: teksten rijmen/lopen niet lekker en lijken soms een beetje geforceerd. Maar een band als Dead Company moet je niet zwaar gaan beoordelen op hun teksten: het blijft immers rock ’n roll!

3. Begging For More

Nu zonder twijfel naar het lekkerste nummer van de hele EP. Vanaf begin tot einde is dit hét nummer waarin Dead Company bewijst dat de titel van hun EP toch wel gerechtvaardigd is. De riffs en baslijnen zijn super groovy, de drums springen dit nummer lekker naar voren, maar vooral in de zang horen we een groot verschil met de eerste twee nummers.

Zanger Noah van Houwelingen trekt zijn strot eens goed open en laat horen over een echte rockstem te beschikken. Zijn stem lijkt hier en daar bijna een hybride van de legendarische Lemmy Kilmister en Foo Fighter’s Dave Grohl. De screams op het einde van het nummer zijn toch wel de climax van de EP.

Dead Company laat hier horen wat ze de eerste twee nummers weinig tot niet hebben laten horen: muziek met een constante stroom aan energie. Dat is best zonde, maar beter laat dan nooit!

4. Dead Company

Het nummer Dead Company is een lekker straight-forward rock ’n roll nummer! Ook in deze song is meer energie te bespeuren dan in de eerste twee. Het nummer sluit goed aan op Begging For More en bevat in het refrein ook punkrock invloeden.

De band wil duidelijk deze song als hun ‘anthem’ neerzetten. Het is ook niet moeilijk om een hele kroeg of zaal in te beelden die het refrein uit volle borst meezingt/schreeuwt. Een lekker nummer om de EP mee af te sluiten!


Foutje gezien? Mail de redactie.​

The following two tabs change content below.
Volg Artiestennieuws en blijf altijd op de hoogte van de belangrijkste concertaankondigingen en de leukste muzieknieuwtjes.
Deel artikel:

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.