Toneelvoorstelling Sophie laat je nadenken over ‘tijd’

Geschreven door op 18 november 2015 om 12:19
Sophie Toneelstuk (Tjitske Reidinga) - Fotocredits FaceMePLS (CC Flickr) (CC BY 2.0)

Wanneer je 25 bent, besef je nog niet hoe waardevol die leeftijd eigenlijk is. De voorstelling Sophie laat je hier even heel goed over nadenken. Artiestennieuws was dinsdag 17 november aanwezig bij Sophie in het DeLaMar Theater.

YouTube player

Tjitske Reidinga laat in haar rol als Sophie 12 fases uit het leven zien. De voorstelling begon met de kleuter van zeven die aan een vriend laat weten dat ze nooit wil scheiden, nooit kinderen wil krijgen en later vier honden wil. Op dat moment zag je het publiek denken: ach die kinderen, die willen nog zoveel..

De scènes spelen zich af in de slaapkamer van Sophie, een eenvoudig maar prachtig decor. Er wordt veel gespeeld met licht waardoor het decor wel veranderd, maar toch eigenlijk ook weer niet. In iedere scene is Sophie weer een aantal jaren ouder. Buiten het feit dat je de cijfers van haar leeftijd met licht tegen de muur ziet verschijnen, zie je het ook in de gehele houding, kleding en mimiek van Sophie a.k.a. Tjitske. Aangezien ze zelf 43 is, en ze Sophie moet spelen tot de leeftijd van 87, vergt dat een boel inlevingsvermogen. Knap werk!

Sophie Toneelstuk (Tjitske Reidinga) - Fotocredits FaceMePLS (CC Flickr)

Sophie Toneelstuk (Tjitske Reidinga) – Fotocredits FaceMePLS (CC Flickr)

Wanneer ben je dan gelukkig?

Alle fases van het leven komen in Sophie voorbij. Op haar 77ste zie je duidelijk dat haar lichaam steeds minder goed meewerkt en dat ze moeite heeft met haar man die steeds vergeetachtiger wordt. Ondanks dat benadrukt ze voor het eerst de woorden: ‘ik ben nu ècht gelukkig’. Terwijl ze op 25-jarige leeftijd, wanneer ze eigenlijk alles lijkt te hebben, totaal niet gelukkig overkomt. Haar moeder sprak op haar 45ste dan ook de wijze woorden: ‘wij zijn gemaakt van tijd. De mens heeft een enorme levensdrift met zeer oprekbare grenzen.’ Als publiek kun je jezelf dus afvragen: besef ik wel dat mijn tijd kostbaar is, en haal ik er alles uit wat erin zit met de tijd die ik heb?

Herkenning vanuit het publiek

De zaal was gevuld met zowel jong als oud publiek. Bijna iedereen in de zaal had de leeftijd van twintig wel gepasseerd, dus de eerste drie fases van Sophie waren natuurlijk voor bijna iedereen erg herkenbaar. Daardoor merkte je ook dat er in het begin nog erg veel gelachen werd om verschillende situaties. Dan zie je maar weer, hoe vervelend de situatie ook is, als je eraan terug denkt kun je erom lachen.

Echter, hoe ouder Sophie werd, hoe minder er gelachen werd vanuit de zaal. Wellicht omdat de meesten zichzelf nog niet met de wat oudere leeftijd konden identificeren. Maar ook omdat de wat oudere Sophie zich opstelde als een vrouw met verstand.

Een lach op het gezicht was bij de meesten zeker te bekennen, maar eerder een lach van medeleven. Het leven hoeft niet zo vervelend te zijn als je ouder wordt, en dat laat de voorstelling geweldig zien. Beter gezegd: dat laat Tjitske geweldig zien!

Foutje gezien? Mail de redactie.​

The following two tabs change content below.
Deel artikel:

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.